De eerste week!
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
02 September 2014 | Kenia, Mombassa
Na een lange reis waren we 2.30 eindelijk aangekomen in Mombasa. Op het vliegveld was een controle tegen het ebola-virus, dus werd bij iedereen die aankwam gekeken of die koorts had, gelukkig mochten we door lopen! Bij de douane moesten we 40 euro betalen voor een visum, ik had dit niet gepast meegenomen en had alleen 50 euro, wat er voor zorgde dat ik die 10 euro niet meer terugkreeg, hij wilde zo graag fooi. In ruil daarvoor zouden wij zijn 'best friends' zijn, geloof mij, na zo'n lange reis heb je geen zin om daar op in te gaan en denk je hou die 10 euro maar. Melissa stond op ons te wachten en met de auto zijn we naar het huis van BeHoCa gegaan. Na een korte rondleiding zijn we toen nog even lekker gaan slapen, het was tenslotte al rond 4.00.
Helaas ging het slapen niet al te goed, vooral door de hitte denk ik. Na ongeveer 1 uur slapen en maar liefst 5 uur later zijn we uit bed gegaan. Nu gingen we voor de eerste keer de jongens ontmoeten en dat was zeker spannend! Beneden kwamen alle jongens zich keurig voorstellen (ze zijn thuis omdat het heel de maand augustus hier vakantie is). Na ons ontbijt zijn we met 8 mensen in één auto naar het winkelcentrum gegaan. Ik zat voorin en had iemand op mijn schoot en Naomi zat achterin met nog 4 andere jongens. Na 5 minuten waren we al bij het winkelcentrum en konden we een Keniaanse simkaart kopen met internet. Overal in alle winkels staan bewakers en voor je bij het winkelcentrum naar binnengaat wordt er gekeken met een metaaldetector of je niks bij hebt. Eenmaal weer thuis hebben wij onze koffer uitgepakt en ben ik gaan tafeltennissen met een van de jongens (James). Het avondeten was ugali, wat het enige is hier wat ik echt niet lust, al kan ik niet zeggen dat de rest lekker is. Op woensdagavond is het filmavond, de film de reddertjes hebben we gekeken, waarna het alweer bedtijd was.
Deze week is het nog onze 'wenweek' en wordt niks van ons verwacht. 1 september starten wij met onze stage. We hoefden deze week dan ook nog niet mee op te staan. Toen we rond 9.00 wakker werden en naar beneden zijn gegaan hebben we armbandjes gemaakt met de jongens om te verkopen op een markt in Geffen. 's Middags zijn we naar het strand gegaan, onderweg zagen we nog een man die op een gewelddadige manier zijn kind vast hield terwijl het kind heel hard huilde, Melissa is toen stil gaan staan en heeft net zo lang gekeken tot de man daar mee stopte. Erg om te zien was dat alle jongens van BeHoCa het gewoon normaal vonden en niet snapte waarom Melissa er wat van ging zeggen. Dit wil dus zeggen dat het hier regelmatig gebeurd. Het strand was echt prachtig en we kozen een plekje uit in de schaduw. Op het strand kwam op een gegeven moment een heel gezin aan, met daartussen een albino. Dat zag er erg apart uit omdat er een spierwit iemand liep tussen allemaal bruine mensen, maar wij waren al verbaasd (en blij) te zien dat hij gewoon geaccepteerd werd door de familie en mee mocht voetballen met een groep jongens. Bij terugkomst in het huis is James in de boom geklommen en heeft hij een kokosnoot voor ons geplukt, waarna wij deze geproefd hebben, een erg aparte smaak zit eraan! Na het avondeten hebben we spelletjes gespeeld, waaronder ook Nederlandse kwartet, heel grappig om de jongens dat te horen uitspreken.
De volgende dag wilden we eigenlijk gaan zwemmen, maar Melissa en Raj (de mentor) moesten allebei weg en dus vroeg Melissa of wij het een beetje in de gaten wilde houden en misschien een leuke activiteit wilde doen. We zijn toen gaan overgooien met waterballonnen. Ik was een team met Mombasa en iedere keer als het goed ging moesten we een aantal stappen achteruit en dan ging het erom welk team als laatste nog een waterballon had. Natuurlijk was iedereen uiteindelijk zeiknat, maar dat was een lekkere afkoeling in het heette weer. Daarna hebben we Yathzee gedaan en geloof het of niet, het allereerste kind en de allereerste beurt gooit Brian meteen Yathzee (5 dezelfde)... Daarna was het tijd voor de lunch, dit was chapati een soort pannenkoek met bruine bonen, dit is dan ook het lekkerst tot nu toe. Tijdens de lunch kwam Jackob thuis van familiebezoek, dit was de eerste keer dat wij hem zagen. 's Middags zijn we met de loom-elastiekjes gaan spelen, ze waren er heel blij mee en zijn er continu mee bezig, de meeste hebben dan ook al minstens 5 armbandjes om. Yusuf kwam toen naar ons toe en zei: 'thank you for today auntie'. Alles wat je doet wordt hier zo gewaardeerd en ze zijn dankbaar om de kleinste dingen. Toen alles opgeruimd was vertelde Melissa dat ze uit eten ging, omdat het avondeten ugali met sardientjes was en ze dat echt niet lekker vond. Dit leek ons dan ook echt niet lekker en zijn we meegegaan. Ik heb toen een lekkere schnitzel gegeten. Toen we terug kwamen wilde Brian heel graag met ons the name game spelen. Heel grappig was het om te zien dat ze Naomi en mij continu door elkaar halen en ze mijn naam ook uitspreken als Sonna. Iedere keer als het weer fout ging hadden ze de grootste lol.
Omdat je echt bij de jongens woont en eigenlijk dus continu met ze bezig bent en dat onbewust best zwaar is hebben we de dag erna een 'relaxdag' genomen. We zijn op de piki piki (motor waar je met zijn tweeën achterop kan) naar een hotel gegaan waar we lekker konden zwemmen, echt prachtig was het er! Het zwembad lag namelijk aan het strand. We waren alleen niet slim geweest.. We hadden aan Melissa gevraagd wat we tegen de piki piki moesten zeggen waar we heen wilde, maar vergeten te vragen wat we moesten zeggen als we terug wilden. Gelukkig hadden we Marja op facebook (de student die hier afgelopen half jaar stage gelopen heeft) en hebben we haar een bericht gestuurd om te vragen hoe het heette waar 'ons' huis staat. Bij terugkomst wilde de jongens gelijk weer spelletjes spelen, maar wij zijn eerst naar boven gegaan om ons te verdiepen in het schoolwerk van dit jaar en te douchen.
Op zondag gaan de jongens hier naar de kerk. Wij vonden het leuk om mee te gaan om te kijken hoe het er hier aan toe ging in een kerk en moesten om 10.00 aanlopen. Eenmaal aangekomen begroette iedereen ons vriendelijk en gaven een aantal mensen zelfs een hand. De dienst was heel anders dan verwacht, de kinderen zaten per leeftijd in verschillende lokalen en kregen uitleg over het christendom en wij zaten in een grote zaal met alle volwassenen. Er werd veel gezongen en gedanst. De liedjes gingen wel over god, maar ze waren echt heel vrolijk. Tijdens een bepaald liedje moet je ook iedereen die om je heen zit begroeten, zo mooi om te zien dat mensen elkaar hier echt waarderen. Daarna kwam er nog een andere man die helaas erg vals zong, gelukkig waren er kinderen bij die acrobatiek lieten zien. De lunch was vandaag lekkere spaghetti en net na de lunch kwam Meschak thuis van familiebezoek. Dit was de enige jongen die we tot nu toe nog niet hadden gezien. Iedereen was zo blij om hem te zien, dat het wel een leuke jongen moest zijn. Daarna hebben we met Ali Keniaanse armbandjes gemaakt, maar dit was echt vee te moeilijk voor ons. Hij moest echt alles stap voor stap uitleggen en nog kunnen we het niet zelf. Daarna zijn de jongens naar een concert gegaan en omdat ze later thuis waren dan verwacht, was het meteen al bedtijd.
Vandaag was het de eerste schooldag van de kinderen om 5.00 moesten we opstaan, want om 6.00 moeten ze aanlopen naar school. In die tijd moeten ze douchen, eten en hun uniform strijken. Ze vinden het hier erg belangrijk dat er geen kreukels in kleding zit. Toen ze eenmaal naar school waren mochten we weer naar bed en moesten we er voor zorgen dat we om 9.00 weer beneden waren want dan vond de vergadering plaats met Melissa en Raj. Hierin ging het vooral over de aandachtspunten van aankomende week, waar op gelet moest worden bij de jongens en wat er nog gedaan moest worden. Daarna hebben wij met Melissa een indeling gemaakt wie welke dag stage gaat lopen. Op zaterdag, zondag en maandag lopen we samen stage. Op dinsdag en Vrijdag zijn we samen vrij. Op woensdag loop ik stage en is Naomi vrij en op donderdag andersom. Daarna hebben we wat typwerk gedaan voor Melissa over de huisbezoeken van de jongens en hebben we een nieuwe indeling gemaakt voor de baking schedule. Dit is een indeling waar in staat wanneer welke jongens aan de beurt zijn om te bakken. Iedere week mogen namelijk 2 jongens samen een taart, cake of koekjes bakken. Onze taak is er ook op te letten dat hier aan gehouden wordt en het uitgevoerd wordt. Daarna hebben we een activiteit bedacht voor de avond, het spel van jongens tegen de meisjes, dat je lichaamsdelen moet noemen, en dat zijn dan de enige lichaamsdelen die alleen de grond mogen raken. rond 17.00 kwamen de jongens thuis van school en na het eten was het tijd voor Bijbelstudie. Tijdens de Bijbelstudie zei Biran heel mooi: 'je moet niet iets geven om het terug te krijgen, maar je moet iets geven om het te geven, uit liefde'. Deze tekst vond ik erg mooi en heb ik dan ook onthouden. Brian is bijna 12. Daarna was het al tijd voor ons spel. Vooral de kleinste waren erg enthousiast en hadden veel lol. Wel was het erg lastig voor ze omdat ze het nog niet kenden en moesten we veel helpen, door te zeggen hoe dat ze bijvoorbeeld konden gaan staan. Daarna was het alweer bedtijd en hebben wij de jongste kinderen op bed gelegd en een slaapliedje gezongen.
Nu is het alweer dinsdag, onze vrije dag, en zitten we in een restaurant op wifi om dit blog te kunnen typen. Kortom de eerste week is een geslaagde week!
Helaas ging het slapen niet al te goed, vooral door de hitte denk ik. Na ongeveer 1 uur slapen en maar liefst 5 uur later zijn we uit bed gegaan. Nu gingen we voor de eerste keer de jongens ontmoeten en dat was zeker spannend! Beneden kwamen alle jongens zich keurig voorstellen (ze zijn thuis omdat het heel de maand augustus hier vakantie is). Na ons ontbijt zijn we met 8 mensen in één auto naar het winkelcentrum gegaan. Ik zat voorin en had iemand op mijn schoot en Naomi zat achterin met nog 4 andere jongens. Na 5 minuten waren we al bij het winkelcentrum en konden we een Keniaanse simkaart kopen met internet. Overal in alle winkels staan bewakers en voor je bij het winkelcentrum naar binnengaat wordt er gekeken met een metaaldetector of je niks bij hebt. Eenmaal weer thuis hebben wij onze koffer uitgepakt en ben ik gaan tafeltennissen met een van de jongens (James). Het avondeten was ugali, wat het enige is hier wat ik echt niet lust, al kan ik niet zeggen dat de rest lekker is. Op woensdagavond is het filmavond, de film de reddertjes hebben we gekeken, waarna het alweer bedtijd was.
Deze week is het nog onze 'wenweek' en wordt niks van ons verwacht. 1 september starten wij met onze stage. We hoefden deze week dan ook nog niet mee op te staan. Toen we rond 9.00 wakker werden en naar beneden zijn gegaan hebben we armbandjes gemaakt met de jongens om te verkopen op een markt in Geffen. 's Middags zijn we naar het strand gegaan, onderweg zagen we nog een man die op een gewelddadige manier zijn kind vast hield terwijl het kind heel hard huilde, Melissa is toen stil gaan staan en heeft net zo lang gekeken tot de man daar mee stopte. Erg om te zien was dat alle jongens van BeHoCa het gewoon normaal vonden en niet snapte waarom Melissa er wat van ging zeggen. Dit wil dus zeggen dat het hier regelmatig gebeurd. Het strand was echt prachtig en we kozen een plekje uit in de schaduw. Op het strand kwam op een gegeven moment een heel gezin aan, met daartussen een albino. Dat zag er erg apart uit omdat er een spierwit iemand liep tussen allemaal bruine mensen, maar wij waren al verbaasd (en blij) te zien dat hij gewoon geaccepteerd werd door de familie en mee mocht voetballen met een groep jongens. Bij terugkomst in het huis is James in de boom geklommen en heeft hij een kokosnoot voor ons geplukt, waarna wij deze geproefd hebben, een erg aparte smaak zit eraan! Na het avondeten hebben we spelletjes gespeeld, waaronder ook Nederlandse kwartet, heel grappig om de jongens dat te horen uitspreken.
De volgende dag wilden we eigenlijk gaan zwemmen, maar Melissa en Raj (de mentor) moesten allebei weg en dus vroeg Melissa of wij het een beetje in de gaten wilde houden en misschien een leuke activiteit wilde doen. We zijn toen gaan overgooien met waterballonnen. Ik was een team met Mombasa en iedere keer als het goed ging moesten we een aantal stappen achteruit en dan ging het erom welk team als laatste nog een waterballon had. Natuurlijk was iedereen uiteindelijk zeiknat, maar dat was een lekkere afkoeling in het heette weer. Daarna hebben we Yathzee gedaan en geloof het of niet, het allereerste kind en de allereerste beurt gooit Brian meteen Yathzee (5 dezelfde)... Daarna was het tijd voor de lunch, dit was chapati een soort pannenkoek met bruine bonen, dit is dan ook het lekkerst tot nu toe. Tijdens de lunch kwam Jackob thuis van familiebezoek, dit was de eerste keer dat wij hem zagen. 's Middags zijn we met de loom-elastiekjes gaan spelen, ze waren er heel blij mee en zijn er continu mee bezig, de meeste hebben dan ook al minstens 5 armbandjes om. Yusuf kwam toen naar ons toe en zei: 'thank you for today auntie'. Alles wat je doet wordt hier zo gewaardeerd en ze zijn dankbaar om de kleinste dingen. Toen alles opgeruimd was vertelde Melissa dat ze uit eten ging, omdat het avondeten ugali met sardientjes was en ze dat echt niet lekker vond. Dit leek ons dan ook echt niet lekker en zijn we meegegaan. Ik heb toen een lekkere schnitzel gegeten. Toen we terug kwamen wilde Brian heel graag met ons the name game spelen. Heel grappig was het om te zien dat ze Naomi en mij continu door elkaar halen en ze mijn naam ook uitspreken als Sonna. Iedere keer als het weer fout ging hadden ze de grootste lol.
Omdat je echt bij de jongens woont en eigenlijk dus continu met ze bezig bent en dat onbewust best zwaar is hebben we de dag erna een 'relaxdag' genomen. We zijn op de piki piki (motor waar je met zijn tweeën achterop kan) naar een hotel gegaan waar we lekker konden zwemmen, echt prachtig was het er! Het zwembad lag namelijk aan het strand. We waren alleen niet slim geweest.. We hadden aan Melissa gevraagd wat we tegen de piki piki moesten zeggen waar we heen wilde, maar vergeten te vragen wat we moesten zeggen als we terug wilden. Gelukkig hadden we Marja op facebook (de student die hier afgelopen half jaar stage gelopen heeft) en hebben we haar een bericht gestuurd om te vragen hoe het heette waar 'ons' huis staat. Bij terugkomst wilde de jongens gelijk weer spelletjes spelen, maar wij zijn eerst naar boven gegaan om ons te verdiepen in het schoolwerk van dit jaar en te douchen.
Op zondag gaan de jongens hier naar de kerk. Wij vonden het leuk om mee te gaan om te kijken hoe het er hier aan toe ging in een kerk en moesten om 10.00 aanlopen. Eenmaal aangekomen begroette iedereen ons vriendelijk en gaven een aantal mensen zelfs een hand. De dienst was heel anders dan verwacht, de kinderen zaten per leeftijd in verschillende lokalen en kregen uitleg over het christendom en wij zaten in een grote zaal met alle volwassenen. Er werd veel gezongen en gedanst. De liedjes gingen wel over god, maar ze waren echt heel vrolijk. Tijdens een bepaald liedje moet je ook iedereen die om je heen zit begroeten, zo mooi om te zien dat mensen elkaar hier echt waarderen. Daarna kwam er nog een andere man die helaas erg vals zong, gelukkig waren er kinderen bij die acrobatiek lieten zien. De lunch was vandaag lekkere spaghetti en net na de lunch kwam Meschak thuis van familiebezoek. Dit was de enige jongen die we tot nu toe nog niet hadden gezien. Iedereen was zo blij om hem te zien, dat het wel een leuke jongen moest zijn. Daarna hebben we met Ali Keniaanse armbandjes gemaakt, maar dit was echt vee te moeilijk voor ons. Hij moest echt alles stap voor stap uitleggen en nog kunnen we het niet zelf. Daarna zijn de jongens naar een concert gegaan en omdat ze later thuis waren dan verwacht, was het meteen al bedtijd.
Vandaag was het de eerste schooldag van de kinderen om 5.00 moesten we opstaan, want om 6.00 moeten ze aanlopen naar school. In die tijd moeten ze douchen, eten en hun uniform strijken. Ze vinden het hier erg belangrijk dat er geen kreukels in kleding zit. Toen ze eenmaal naar school waren mochten we weer naar bed en moesten we er voor zorgen dat we om 9.00 weer beneden waren want dan vond de vergadering plaats met Melissa en Raj. Hierin ging het vooral over de aandachtspunten van aankomende week, waar op gelet moest worden bij de jongens en wat er nog gedaan moest worden. Daarna hebben wij met Melissa een indeling gemaakt wie welke dag stage gaat lopen. Op zaterdag, zondag en maandag lopen we samen stage. Op dinsdag en Vrijdag zijn we samen vrij. Op woensdag loop ik stage en is Naomi vrij en op donderdag andersom. Daarna hebben we wat typwerk gedaan voor Melissa over de huisbezoeken van de jongens en hebben we een nieuwe indeling gemaakt voor de baking schedule. Dit is een indeling waar in staat wanneer welke jongens aan de beurt zijn om te bakken. Iedere week mogen namelijk 2 jongens samen een taart, cake of koekjes bakken. Onze taak is er ook op te letten dat hier aan gehouden wordt en het uitgevoerd wordt. Daarna hebben we een activiteit bedacht voor de avond, het spel van jongens tegen de meisjes, dat je lichaamsdelen moet noemen, en dat zijn dan de enige lichaamsdelen die alleen de grond mogen raken. rond 17.00 kwamen de jongens thuis van school en na het eten was het tijd voor Bijbelstudie. Tijdens de Bijbelstudie zei Biran heel mooi: 'je moet niet iets geven om het terug te krijgen, maar je moet iets geven om het te geven, uit liefde'. Deze tekst vond ik erg mooi en heb ik dan ook onthouden. Brian is bijna 12. Daarna was het al tijd voor ons spel. Vooral de kleinste waren erg enthousiast en hadden veel lol. Wel was het erg lastig voor ze omdat ze het nog niet kenden en moesten we veel helpen, door te zeggen hoe dat ze bijvoorbeeld konden gaan staan. Daarna was het alweer bedtijd en hebben wij de jongste kinderen op bed gelegd en een slaapliedje gezongen.
Nu is het alweer dinsdag, onze vrije dag, en zitten we in een restaurant op wifi om dit blog te kunnen typen. Kortom de eerste week is een geslaagde week!
-
02 September 2014 - 12:38
Bettina De Gier:
Dat is nog eens een verslag. Na al je app berichten en dit verslag krijg ik een steeds beter beeld van wat jullie daar allemaal doen. Super leuk te lezen. Heel veel plezier nog en tot snel.
Groetjes Mama -
02 September 2014 - 13:58
Anja Beuting:
Wat een leuk verslag, Sanne! Ik kan me een beetje een voorstelling maken van hoe je daar leeft en welke werkzaamheden je allemaal moet doen. Veel succes nog! -
02 September 2014 - 14:28
René:
Hoi Sanne,
Leuk om te lezen wat je bevindingen zijn de eerste week. Het leest lekker makkelijk en volgens mij ben je de eerste week goed doorgekomen. Wens je veel plezier daar!
Groet René -
02 September 2014 - 17:47
Angeline:
Super leuk verslag kijk al uit naar het volgende
Als je nog leuke bakrecepten wil mail me maar
Groetjes angeline -
02 September 2014 - 18:16
Anita De Gier:
Ha Sanne,
Ik kon toch niet wachten tot vanavond. Hartstikke fijn te lezen dat de eerste week zo goed is bevallen met mooie en bijzondere ervaringen en wat een lekker zwembadje zeg!
Liefs Anita -
02 September 2014 - 18:46
Monique Oet:
Heeeeeeel mooi verhaal Sanne!
Tim en ik staat zondag ook op effe Noar geffe en gaan zeker een armband van jouw jongens kopen ze zijn mooi!!!
Had ook al n mooie duo penoti foto van jou en n knapperd gezien... En ik zie je stralen !!! Geniet ervan... Volgens mij komt t helemaal goed daar met jou
-x- mo -
02 September 2014 - 20:50
Gerrie De Gier:
Goh Sanne, wat een avontuur. Het lijkt me zo leuk om dit te kunnen doen. Maar ik mis je wel en niet alleen maar om de taxi ritjes. Ik hoop nog veel van je te horen. X oma -
05 September 2014 - 22:16
Donna De Gier:
Heey sanniieee kei leuk om te lezen dat je het zo goed naar je zin hebt. Maar ik mis je wel heeeeeeeeeeeel er hoor❤ -
06 September 2014 - 11:44
Nico:
Hoe gaat het met je? Het is een heel verslag en het lijkt me wel mooi wat je doet. Groetjes van Nico -
09 September 2014 - 16:50
Nico De Gier:
hoi sanne gefeliciteerd met je verjaardag. Hoe maak je het? ik hoop dat het goed gaat met je en wens je een leuke dag. Ik heb goede berichten gekregen. Ik mag waarschijnlijk over 4 weken naar huis.
Doe rustig aan en maak er iets van. Groetjes Nico -
13 September 2014 - 13:46
Henriette:
hoi sanne,
spijtig dat we niet naar het feestje konden komen.
via jou mam kan ik je verslag lezen. wat een omschakeling van nederland naar kenia.
ik hoop dat je snel gewend zult raken en daar een boel goede en leuke dingen kunt doen met de jongen.
heel veel succes -
14 September 2014 - 10:37
Irene Langrak:
Hallo Sanne, Eindelijk een berichtje van ons. Fijn te horen dat het goed gaat met je en dat je het tot nu toe leuk vindt. Je verslag leest prettig en je enthousiasme (eindelijk) wordt nu zichtbaar. Geniet ervan Sanne en blijf ons svp op de hoogte houden! Groetjes Dick en Irene.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
