De tijd vliegt voorbij..

Pfoe wat gaat de tijd toch snel, ondertussen zitten we hier al bijna 2 maanden en zit er dus al meer dan een derde op…

De tweede maand begon met een hele goede en sportieve ochtend. We zijn gaan sporten bij een hotel. Heel anders dan in Nederland natuurlijk. Dit was een kleine ruimte met wat verschillende fitnessapparaten en zonder airco helaas. De (gespierde) man die daar werkte, werkte van 7.00-21.00u ongeveer, heel lang in ieder geval haha.. En aangezien wij blank zijn heeft hij ons een warming-up laten doen en daarna éen uur lang alleen maar tijd voor ons gehad en ons buik –en armspier oefeningen laten doen. Met als gevolg, de rest van de week megaveel spierpijn.

Op de dag dat Naomi jarig was (3 oktober) zijn we ’s ochtends eerst naar Cafesserie gegaan zodat Naomi even kon Skype en hebben we natuurlijk daar een lekker taartje gegeten. ’s Middags zijn we naar Haller Park gegaan. Dit ligt op loopafstand van het winkelcentrum en is een soort natuurpark. Eerst had je dan ook een wandeling door het bos voor je echt bij het park uitkwam. Tijdens deze wandelingen waren we een beetje aan het geinen dat de dieren hier gewoon los liepen in de bossen totdat er in eens een REUZE schildpad naast het pad zat. We begonnen nog lacherig omdat we dachten dat het een beeld was, totdat hij ineens begon te bewegen.. Op de foto’s zul je zien dat hij echt niet normaal groot was. Door heel het park liepen 11 van die reuze schildpadden en ons ‘gids’ vertelde ons dat je hem onder zijn nek moest kietelen omdat hij dat fijn vond. Hierdoor ging het ook staan. Eerst hebben we verschillende soorten slangen gezien waarna we een rondje gingen doen op, omdat het tijd werd voor het voederen van de dieren. De tijden van voederen zijn precies zo ingedeeld dat je overal langs kan gaan. Eerst de giraffen die we zelf mochten voederen, die tong likte heel je hand af en alles zat onder het slijm. Heel smerig! Ook de neushoorns en de krokodillen werden gevoed. Dit mochten we helaas (gelukkig) niet zelf doen, maar het kijken was ook al de moeite waard. Dit was dus zeker een speciale dag en weer een hele ervaring rijker.

Helaas ben ik afgelopen maand ook nog een paar dagen ziek geweest. Na het eten van Casava (plant uit de tuin, waar ze chips van maken) gemaakt door een van de jongens, voelde ik me niet helemaal fit. Ik had hoofdpijn, maagpijn en was misselijk. Dit was erg vervelend want als je ziek bent ben je toch het liefst thuis en niet met 9 kinderen om je heen. Gelukkig was dit maar twee dagen en voelde ik me daarna al weer helemaal goed.

Het begin van deze maand was het regenachtig. Op een zondagochtend hebben we zelfs in de stromende regen naar de kerk moeten lopen en terug. We waren werkelijk helemaal doorweekt. De jongens hadden hun vest nog aan Naomi aan mij gegeven, heel lief! Helaas wordt het nu steeds warmer, het is nu vaak al begin 30 graden en om te slapen is dit echt heel warm en je zweet heel veel. Aan het zweten wen je wel, maar toch is het nog steeds niet heel fris.

Het gedrag van de jongens is de laatste paar dagen erg slecht, ze spreken veel Swahili waardoor wij niet kunnen verstaan wat ze zeggen en dat is heel vervelend. Soms merk je gewoon dat ze sneaky praten, maar je weet niet waarover. Dit is vooral erg als Raj vrij is, als Raj aan het werk is kan hij nog verstaan wat ze zeggen, maar wij kunnen dat helaas niet verstaan. We zijn tot de conclusie gekomen dat ze een beetje verwend worden. Voor een weeshuis hebben ze het namelijk heel goed, ze krijgen veel en lekker eten en mogen veel extra leuke dingen doen. Helaas merk je nu dat ze dit minder gaan waarderen en gaan zeuren om de kleinste dingen. Ze zeuren bijvoorbeeld dat het eten zoutloos is en willen het dan niet meer eten, ze zeuren over het fietsen als ze niet mogen fietsen, terwijl ze al heel veel geluk hebben dat ze fietsen hebben en ze er bijna iedere dag op mogen. We hebben nu dus besloten om wat meer terug naar de basis te gaan. Qua eten krijgen ze nu een week lang ugali (maïspap) en geen chapati (pannenkoek) meer. In de hoop dat ze dan nu meer gaan waarderen wat ze wel hebben en niet gaan zien wat ze niet hebben.

Ook zijn we begonnen met de verhuizing, per 1 november wonen wij in een ander huis in Mombasa. In dit huis waren problemen met de huisbaas en hij wilde de huur met de helft verhogen. Zo is er dus voor gekozen om te verhuizen. Het huis is heel mooi en groot en heeft een hele grote tuin. Helaas is de locatie wel wat minder, het ligt iets meer achteraf en het is verder naar het centrum. Vandaar ook dat de prijs niet heel hoog is. Maar gelukkig voor ons zijn er piki piki’s en zijn we dus toch nog zo in het centrum! Een school zoeken is alleen nog een probleem, in Shanzu (de nieuwe buurt), zitten wel goede scholen maar die zijn heel duur. Nu zitten de kinderen in een goede school met kleine klassen. Dit is een gesponsorde school, vandaar dat de kosten laag zijn. Melissa is er nu mee bezig om vervoer te regelen, zodat de kinderen op deze school kunnen blijven. Hier gaat het nu namelijk erg goed met ze. Afgelopen weekend is de eerste lading al verhuisd met een truck. Vooral de oudste jongens hebben veel geholpen, met de jongste kinderen hebben wij later het huis schoongemaakt en geveegd.

Vorige maandag hebben Naomi en ik nog een speciale ochtend gehad. We zijn met de jongens mee naar school gegaan om hen gedrag te observeren in de klassen. Melissa had ons al voorbereid op het gedrag van de leraren, de jongens worden namelijk geslagen op school, maar als er blanke mensen zijn worden alle straffen opgespaard tot die weer weg zijn. De leraren zouden dus veel aardiger lijken dan ze werkelijk zijn. Om 6.15u waren we op de school, normaal is er dan om 7.20u een parade waarin ze allemaal op een rij moeten staan en gehoorzamen. Om 8.30u komen de leraren pas. Voor ons was het dan ook niet duidelijk waarom ze om 6.30u al op school moeten zijn. Helaas regende het vandaag dus dan gaat de parade niet door. Van 6.15u tot 8.30u hebben we dus gewacht. Mijn lerares was tegen mijn verwachting in heel aardig, Naomi had iets minder geluk en haar lerares heeft twee lessen gegeven en is er toen vandoor gegaan. Leraren vinden het niet fijn als er blanken in hun lessen zitten om te observeren, dus ze weten zelf ook wel dat ze het niet altijd even goed doen. Gelukkig had ik een leuke die ons nog een ontbijtje heeft gegeven, een soort oliebol-achtig ding. Ze ging ook nog met me in gesprek. Ze leek me heel aardig en de jongens bevestigde ook dat ze meestal aardig was en ook maar heel af en toe sloeg. Iedere keer werden er 1 of 2 lessen gegeven en dan was het pauze. In de pauze konden wij contact maken met de kinderen en als we het schoolplein opliepen, gingen de kinderen gewoon letterlijk aan je armen hangen. Vooral de jongste kinderen, als eenmaal één kind je zag en zei: ‘hé mzungu’. Ging hij meer kinderen halen om je te laten zien. Ze wilde allemaal je hand vast houden, aan je haren voelen en zelfs mijn shirt omhoog doen om te kijken of mijn huid daar dezelfde kleur was, een hele bijzondere ervaring! Tijdens lunchpauze was ik in het lokaal en de lerares was even weg, waarop de kinderen veel losser werden en allemaal op de foto wilde. Uiteindelijk heb ik selfies met ze gemaakt, waarbij ze allemaal op de tafels staan en plezier hebben. Helaas kwam toen de lerares voorbij en gingen ze snel zitten, oeps… Nu maar hopen dat ze er geen straf voor gehad hebben.

Ik zal trouwens ook de dagelijkse gang van zaken hier nog vertellen:
- Op maandag hebben we ’s ochtends vergadering
- Door de weeks zijn de kinderen van 6.00u tot 16.30u of 17.30u op school, hierna moeten ze hun huiswerk maken was doen en is het al etenstijd.
- Als de jongens op school zijn houden wij ons bezig met bedenken van activiteiten, behandelplannen etc.
- Iedere avond wordt er een activiteit gedaan met de jongens, een groepsactiviteit zodat ze een half uurtje echt met zijn allen bezig zijn.
- Ook wordt zo vaak mogelijk ’s avonds ook een Bijbelstudie gedaan. Ze zijn hier katholiek
- Iedere week op zondagochtend gaan we naar de kerk en ze bidden voor het eten.
- Op zaterdagochtend en zondagmiddag doen wij een activiteit.
- Op zaterdagmiddag gaan de jongens naar het strand.
- En op zaterdagavond is het filmavond.
- Om 23.15u moeten er 3 jongens gewekt worden om ze te laten plassen, zij doen namelijk nog aan bedplassen.
- Iedere avond verdelen we de jongens onder degene die op die dag gewerkt hebben en daar worden dan rapportages over geschreven.

Dit zijn mijn bijzondere ervaringen alweer tot nu toen en hoop dat het plezierig om te lezen. Tot snel allemaal!